คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3075/2552

3075/2552   ตั๋วสัญญาใช้เงินฉบับพิพาทกับสัญญาจำนำตั๋วสัญญาใช้เงินมี

ข้อความสอดคล้องตรงกัน  ด้านหน้าตั๋วสัญญาใช้เงินฉบับพิพาทมีข้อ

ความระบุว่า  ราคาเป็นจำนำ  และมีจำเลยที่ 3 ลงลายมือชื่อไว้  ทั้งสัญญา

จำนำตั๋วสัญญาใช้เงินดังกล่าวก็มีรายการของตั๋วสัญญาใช้เงินฉบับพิพาท

ที่นำมาจำนำรวมอยู่ด้วย  แสดงว่าจำเลยที่ 3 นำตั๋วสัญญาใช้เงินฉบับ

พิพาทมาจำนำไว้แก่บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์  ส.  ตามสัญญาจำนำตั๋ว

สัญญาใช้เงินโดยมีจำเลยที่ 3 ลงลายมือชื่อเป็นผู้จำนำไว้   จึงไม่ใช่กรณีที่

จำเลยที่ 3 สลักหลังโอนกรรมสิทธิ์ตั๋วสัญญาใช้เงินฉบับพิพาทให้แก่

บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์  ส.  ต่อไป   การกระทำของจำเลยที่ 3 ดังกล่าว 

ย่อมใช้ได้เพียงในฐานเป็นคำสลักหลังของตัวแทนตาม ป.พ.พ. มาตรา 

926 วรรคหนึ่ง ประกอบมาตรา 985  มิใช่ผู้สลักหลังที่ต้องรับผิดในฐานะ

ผู้สลักหลังที่ต้องใช้เงินแก่โจทก์