1237/2544 ความผิดฐานแจ้งความเท็จตาม ป.อ.มาตรา
137 จะต้องปรากฏว่าการแจ้งความเท็จนั้น อาจทำให้ผู้อื่นหรือประชาชนเสียหาย
ส่วนความผิดฐานแจ้งให้เจ้าพนักงานจดข้อความอันเป็นเท็จตามมาตรา 267
จะต้องปรากฏว่าการแจ้งให้เจ้าพนักงานจดข้อความอันเป็นเท็จนั้นในประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นหรือประชาชน ฉะนั้น
เมื่อขณะที่จำเลยจดทะเบียนสมรสกับ ส. จำเลยไม่มีคู่สมรสเพราะจำเลยจดทะเบียนหย่ากับ
ค. แล้วก่อนหน้านั้น
การจดทะเบียนสมรสของจำเลยกับ ส. จึงไม่เป็นการฝ่าฝืนเงื่อนไขการสมรสตาม
ป.พ.พ. มาตรา 1452 แม้จำเลยจะแจ้งต่อนายทะเบียนว่าจำเลยเคยสมรสแต่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสทั้ง
ๆ ที่ความจริงแล้วเคยจดทะเบียนสมรสกับ ค.
ก็มีผลอย่างเดียวกันว่าจำเลยไม่มีคู่สมรสในขณะที่จดทะเบียนสมรสกับ ส. นั่นเอง
การที่นายทะเบียนจดทะเบียนสมรสให้โดยเชื่อว่าจำเลยไม่เคยจดทะเบียนสมรสมาก่อน จึงไม่อาจทำให้ผู้อื่นหรือประชาชนเสียหายและไม่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นหรือประชาชน การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิด
บล็อกนี้ทำขึ้นเพื่อรวบรวมคำพิพากษาของศาลฎีกาย้อนหลังเป็นเวลาประมาณ10ปีจนถึงปัจจุบัน โดยจัดเป็นหมวดหมู่เป็นรายวิชาเพื่อให้ง่ายแก่การค้นคว้า อีกทั้งยังรวบรวมบทความที่น่าสนใจไว้อีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น