คำพิพากษาฎีกาที่5782/2553

5782/2553   โจทก์บรรยายฟ้องในความผิดฐานพกพาอาวุธปืนว่า จำเลยพาอาวุธปืนไปในเมือง หมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว ทั้งไม่มีเหตุจำเป็นเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์  ไม่ได้รับยกเว้นตามกฎหมาย แม้คำขอท้ายฟ้องจะระบุอ้างว่าตาม ป.อ.มาตรา371ไว้ด้วยก็ตาม แต่โจทก์ไม่ได้บรรยายในฟ้องถึงองค์ประกอบความผิดตามบทบัญญัติดังกล่าวว่า เป็นการพาอาวุธโดยเปิดเผยหรือไม่มีเหตุสมควรมาด้วย ดังนั้น ศาลจะพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยตามมาตรานี้ไม่ได้ เพราะต้องห้ามตาม ป.วิ.อ.มาตรา  192 วรรคหนึ่ง ข้อความที่โจทก์บรรยายฟ้องว่าไม่มีเหตุจำเป็นหรือเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์และไม่ได้รับยกเว้นตามกฎหมายนั้นเป็นองค์ประกอบความผิดตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิดดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืนฯ มาตรา 8 ทวิ วรรคหนึ่งและวรรคสาม ไม่อาจแปลความว่าหมายถึงเหตุไม่สมควรตาม ป.อ.มาตรา 371