คำพิพากษาฎีกาที่9929/2553

9929/2553    จำเลยไปหา ช.  ที่บ้านว่าจ้างให้ขนแมทแอมเฟตามีนจากจังหวัดเชียงใหม่มาส่งยังจังหวัดพังงา  หลังจากนั้นจำเลยขับรถยนต์พา ช. เดินทางไปยังจังหวัดเชียงใหม่และพักอยู่ที่นั่นจนกระทั่งจำเลยติดต่อซื้อแมทแอมเฟตามีนได้แล้วจึงให้ ช. ขนไปจังหวัดพังงาและมอบเงินธนบัตร 500 บาท 3 ฉบับ  เป็นค่าโดยสารและค่าใช้จ่ายในการเดินทาง ส่วนจำเลยขับรถยนต์กลับไปตามลำพัง  เมื่อ ช.  เดินทางมาถึงจุดตรวจของสถานีตำรวจภูธรอำเภอสบปราบ จังหวัดลำปาง  เจ้าพนักงานตรวจเรียกให้รถโดยสารที่ ช. นั่งมาหยุดเพื่อตรวจค้นและค้นพบแมทแอมเฟตามีนจำนวน 17  ถุงในกระเป๋าเดินทางของ ช.  และยังพบธนบัตร  500 บาท  2  ฉบับ  และกระดาษจดหมายเลขโทรศัพท์ซึ่งเป็นหมายเลขโทรศัพท์ของจำเลยกับตั๋วโดยสารอยู่ด้วยอันเป็นการที่จำเลยว่าจ้าง ช. ให้ขนแมทแอมเฟตามีนไปยังที่นัดหมาย  การกระทำของจำเลยเป็นการก่อให้ผู้อื่นกระทำความผิด  จึงเป็นผู้ใช้ในการกระทำความผิด มิใช่ตัวการร่วมกับ  ช. แต่ถือได้ว่าจำเลยให้การช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกแก่  ช. ก่อนหรือขณะกระทำความผิดอันฟังได้ว่าจำเลยเป็นผู้สนับสนุนการกระทำความผิด  เนื่องจากเป็นข้อแตกต่างที่มิใช่สาระสำคัญ ทั้งจำเลยมิได้หลงต่อสู้ตาม ป.วิ.อ.มาตรา 192  วรรคสอง  ศาลจึงลงโทษจำเลยในฐานะเป็นผู้สนับสนุนตาม ป.อ. มาตรา 86  ได้