คำพิพากษาฎีกาที่10492/2553

10492/2553   อาวุธมีดที่จำเลยใช้ฟันผู้เสียหายเป็นอาวุธมีดสปาตา ใบมีดกว้างประมาณ  2 นิ้ว ยาวประมาณ 20 นิ้ว  ถือว่าเป็นอาวุธมีดขนาดใหญ่และยาวที่อาจใช้เป็นอาวุธทำร้ายบุคคลอื่นให้ถึงแก่ความตายได้ และปรากฎว่าจำเลยใช้อาวุธมีดดังกล่าวฟันผู้เสียหายหลายครั้งในขณะที่ผู้เสียหายกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ไม่ทันได้ระวังตัว ถูกบริเวณหน้าผาก  ศีรษะและคอ ซึ่งเป็นอวัยวะสำคัญอันมีลักษณะเป็นการเลือกฟันจนมีบาดแผลฉีกขาดที่หน้าผากยาว 7 เซนติเมตร ศีรษะด้านหลังยาว 6 เซนติเมตร ต้นคอด้านหลัง  2  แผล ยาว 2 เซนติเมตรและ 4 เซนติเมตร  หลังด้านซ้ายยาว 2.5 เซนติเมตร และกระดูกโดนนิ้วมือชี้มือขวากระดูกหัก เอ็นขาด จำเลยกับผู้เสียหายมีสาเหตุโกรธเคืองกันก่อนจะเกิดเหตุ  แม้ผู้เสียหายถูกฟันจนนอนหมอบกับพื้นแล้ว จำเลยยังคงใช้มีดฟันที่คอและหลังของผู้เสียหายซ้ำอีก หากไม่มีผู้เข้ามาขัดขวางจำเลยคงฟันผู้เสียหายต่อไปจนผู้เสียหายถึงแก่ความตายได้ ดังนี้ ถือได้ว่าจำเลยใช้อาวุธมีดดังกล่าวฟันผู้เสียหายโดยมีเจตนาฆ่า แต่เมื่อผู้เสียหายไม่ตายจึงเป็นความผิดฐานพยายามฆ่าผู้เสียหาย(ม.288)