8151/2547 โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยถอนคำคัดค้านที่ได้คัดค้าน
การนำชี้แนวเขตที่ดินของโจทก์
อันเป็นคดีที่มีคำขอให้ปลดเปลื้องทุกข์
อันไม่อาจคำนวณเป็นราคาเงินได้ แต่เมื่อจำเลยให้การโต้แย้ง
กรรมสิทธิ์ในที่ดินพิพาทว่า
โจทก์ได้นำชี้แนวเขตที่ดินรุกล้ำเข้ามาใน
ที่ดินของจำเลย จึงเห็นได้ว่าทั้งคำฟ้องของโจทก์และคำให้การของ
จำเลยเป็นเรื่องที่โจทก์จำเลยมีจุดประสงค์โต้เถียงแย่งความเป็นเจ้าของ
ในที่ดินพิพาทซึ่งเป็นประเด็นหลัก
คำฟ้องของโจทก์ที่ขอให้จำเลย
ถอนคำคัดค้านการนำชี้แนวเขตที่ดินของโจทก์
เป็นผลอันสืบเนื่องมา
จากว่าที่ดินพิพาทเป็นของโจทก์หรือไม่ คำฟ้องโจทก์จึงเป็นคดีที่มีคำ
ขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันอาจคำนวณเป็นราคาเงินได้
คือ ตามราคา
ที่ดินพิพาทตาม ป.วิ.พ. มาตรา 150 วรรคแรก
ซึ่งเป็นคดีมีทุนทรัพย์
เมื่อราคาที่ดินพิพาทซึ่งเป็นทุนทรัพย์ของคดีไม่เกินสามแสนบาท
คดี
จึงอยู่ในอำนาจของศาลแขวงที่จะพิจารณาพิพากษา ที่ศาลแขวงอ้างว่า
คดีนี้ไม่อยู่ในอำนาจศาลแขวงที่จะพิจารณาพิพากษาและให้จำหน่ายคดี
ออกจากสารบบความนั้น
จึงไม่ชอบ (ม.17,25 (4))
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น