คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6055/2550

6055/2550   ธนาคาร  น.  เป็นผู้จ่ายเงินตามตั๋วแลกเงิน  การที่ธนาคาร  น. ลงลายมือชื่อรับรองในตั๋วแลกเงิน จึงเป็นผู้รับรองตาม    ป.พ.พ. มาตรา 927  ต้องผูกพันในอันจะจ่ายเงินจำนวนที่รับรองตามเนื้อความแห่งคำรับรองของตนตามมาตรา 937   ธนาคาร  น.ย่อมอยู่ในฐานะลูกหนี้ชั้นต้นอย่างเดียวกับจำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นผู้สั่งจ่ายตั๋วแลกเงิน  จำเลยที่ 1 ไม่ได้อยู่ในฐานะที่มีความผูกพันอยู่แล้วก่อนธนาคาร  น. ตามมาตรา 967 วรรคสาม  ดังนั้น เมื่อธนาคาร  น.ได้จ่ายเงินให้บริษัท  ต. ซึ่งเป็นผู้รับเงินไปแล้ว  ธนาคาร  น. จึงหามีสิทธิไล่เบี้ยเอาแก่จำเลยที่ 1 ผู้สั่งจ่ายได้ไม่  เมื่อไม่มีสิทธิไล่เบี้ยแล้วก็ย่อมไม่มีสิทธิเรียกร้องที่จะโอนให้แก่โจทก์ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องคดีนี้    ปัญหาเรื่องอำนาจฟ้องเป็นปัญหาอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน  แม้ในระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น  จำเลยทั้งสองจะสละประเด็นพิพาทข้อนี้ไปแล้ว  แต่จำเลยทั้งสองก็มีสิทธิยกขึ้นกล่าวอ้างในชั้นอุทธรณ์ได้ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 225 วรรคสอง