9973/2553 โจทก์ที่ 1 กับจำเลยที่ 1
ยังมีคดีความกันที่ศาลชั้นต้นในเรื่องสิทธิครอบครองที่ดินพิพาทอยู่ว่าฝ่ายใดมีสิทธิครอบครองที่ดินพิพาทดีกว่ากัน เมื่อทั้งสองฝ่ายยังโต้เถียงการครอบครองกันอยู่
การที่จำเลยที่ 1
ให้ชาวบ้านเข้าไปในที่ดินพิพาทเพื่อตัดต้นยูคาลิปตัส
จึงเป็นการเข้าใจโดยสุจริตว่าที่ดินพิพาทเป็นของจำเลยที่ 1
การกระทำของจำเลยที่ 1 จึงไม่มีความผิดฐานบุกรุก(ม.365)
ส่วนความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์นั้น
แม้โจทก์ที่ 1 จะอ้างว่าต้นยูคาลิปตัสที่จำเลยที่
1ใช้ให้ชาวบ้านเข้าไปตัดฟันนั้น
โจทก์ที่ 1 เป็นผู้ปลูกก็ตาม
แต่ต้นยูคาลิปตัสเป็นไม้ยืนต้นจึงเป็นส่วนควบของที่ดินพิพาทตาม ป.พ.พ.
มาตรา 145 วรรคหนึ่ง และตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้าของที่พิพาท ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์ประธานตาม ป.พ.พ.มาตรา 144 วรรคสอง เมื่อโจทก์ที่ 1 และจำเลยที่ 1 ยังโต้เถียงกรรมสิทธิครอบครองในที่ดินพิพาทกันอยู่เท่ากับว่าโจทก์ที่
1 และจำเลยที่ 1 ยังโต้เถียงกรรมสิทธิของต้นยูคาลิปตัสซึ่งปลูกอยู่ในที่พิพาท
การที่จำเลยที่ 1 ใช้ให้ชาวบ้านเข้าไปตัดฟันต้นยูคาลิปตัส
พฤติการณ์จึงมีเหตุอันสมควรให้จำเลยที่ 1 เข้าใจโดยสุจริตว่าต้นยูคาลิปตัสดังกล่าวเป็นของจำเลยที่
1 เช่นกัน การกระทำของจำเลยที่ 1
จึงไม่มีความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์(ม.358)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น