9970/2553 แม้ว่า
ส. เป็นหนี้จำเลยที่ 4 จริงและไม่ชำระหนี้ จำเลยที่ 4 ก็ต้องดำเนินคดี ส.
ทางศาลมิใช่ร่วมกันจับตัวขู่บังคับให้ ส.
ชำระหนี้ ซึ่ง ส. ไม่มีเงินชำระหนี้ จำเลยทั้งหกก็เรียกเอาเงิน สร้อยคอทองคำ
และพระเลี่ยมทองคำจาก อ. และ ร.
ภริยาและมารดา ส.
และจำเลยทั้งหกอ้างว่าเหตุที่ได้รับเงินพร้อมทองรูปพรรณและพระเลี่ยมทองคำแล้วพากันกลับต้องนำตัว
ส. ไปด้วยเพราะเกรงจะถูกทำร้าย
แสดงว่าจำเลยทั้งหกใช้วิธีการข่มขู่อย่างรุนแรงจนเกรงว่าจะถูกทำร้าย
การกระทำของจำเลยทั้งหกจึงเป็นการข่มขืนใจ
ส. อ. และ ร.
ให้ยอมให้เงิน ทองรูปพรรณ
และพระเลี่ยมทองคำแก่จำเลยทั้งหกโดยใช้กำลังประทุษร้าย จึงเป็นความผิดฐานร่วมกันกรรโชก(ม.337)
บล็อกนี้ทำขึ้นเพื่อรวบรวมคำพิพากษาของศาลฎีกาย้อนหลังเป็นเวลาประมาณ10ปีจนถึงปัจจุบัน โดยจัดเป็นหมวดหมู่เป็นรายวิชาเพื่อให้ง่ายแก่การค้นคว้า อีกทั้งยังรวบรวมบทความที่น่าสนใจไว้อีกด้วย
วิชา พระธรรมนูญศาลยุติธรรม , พ.ร.บ.จัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวง พ.ศ.2499 ,พ.ร.บ. จัดตั้งศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2534 สามารถค้นหาคำพิพากษาฎีกาภายใน 1o ปี หลังสุดได้แล้วครับ จะเร่งเพิ่มวิชาต่อไปให้เสร็จตามมาเรื่อยๆครับ
วันพฤหัสบดีที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2555
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น