ยช.15/2544

ยช.15/2544    โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดินพิพาท  โดยอ้างว่าโจทก์มีสิทธิในที่ดินดีกว่าจำเลยเนื่องจากโจทก์เป็นผู้ทรงสิทธิในการเช่าที่ดินเพื่อการทำนาตามพระราชบัญญัติการเช่าที่ดินเพื่อเกษตรกรรมพ.ศ. 2524  ดังนั้น ข้อหาของโจทก์ คือ สิทธิในการเช่านาและจำเลยกระทำละเมิดต่อโจทก์  แต่สิทธิการเช่าเป็นทรัพย์สินที่โจทก์ได้มาระหว่างสมรส ย่อมเป็นสินสมรสตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1474 (1)  ดังนั้น  จึงเป็นกรณีเกิดข้อโต้แย้งสิทธิและหน้าที่ในความสัมพันธ์ระหว่างโจทก์จำเลยซึ่งเป็นสามีภริยาว่า ผู้ใดมีอำนาจจัดการสินสมรสตามบทบัญญัติมาตรา 1476 อันเป็นบทบัญญัติในบรรพ  5 ว่าด้วยครอบครัว จึงเป็นคดีครอบครัวตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลเยาชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2534 มาตรา 11 (3)